Σύμφωνα με έρευνα την οποία πραγματοποίησε η ομάδα του συντηρητή Τζοβάνι Βέρι στα Γλυπτά που εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο, τα ενδύματα των θεοτήτων, όπως της Διώνης, κοσμούνταν με ανθρώπινες μορφές, παρά με απλά γεωμετρικά ή φυτικά μοτίβα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τεχνικές λάξευσης, που «συνομιλούσαν» με τις ζωγραφισμένες επιφάνειες.
Eνα μικρό βήμα πιο κοντά στην κατανόηση της πολυχρωμίας του Παρθενώνα εκτιμά πως έκανε μια ομάδα επιστημόνων, η οποία μελέτησε τα Γλυπτά που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο συμπεραίνοντας ότι η ζωγραφική τους ήταν «ένα εγχείρημα πιο περίπλοκο από όσο είχε ποτέ φανταστεί κανείς».
Η επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον Τζοβάνι Βέρι, συντηρητή στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου, δημοσίευσε την έρευνά της στο αρχαιολογικό περιοδικό Antiquity, υποστηρίζοντας ότι τα χρωματικά μοτίβα που εντόπισε σε έντεκα αετωματικά γλυπτά και σε ένα τμήμα της ζωφόρου του Παρθενώνα φανερώνουν την ύπαρξη ενός ζωγραφικού διακόσμου ικανού να οδηγήσει στην επανεξέταση όσων γνωρίζουμε για την εμφάνιση του μνημείου.
Έρευνα του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγου στα Γλυπτά που εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο φανερώνει την ύπαρξη ενός νέου ζωγραφικού διακόσμου.
Ενώ λοιπόν είναι κοινώς αποδεκτό ότι στα ενδύματα των ανθρωπίνων μορφών απεικονίζονταν γεωμετρικά ή φυτικά μοτίβα, ο Βέρι και η ομάδα του εντόπισαν άλλα, πιο περίτεχνα, όπως φανερώνουν ίχνη του χρώματος που είναι γνωστό ως «αιγυπτιακό μπλε». Το χρώμα βρέθηκε στη ζώνη της Ιριδος, στο ερπετόμορφο κάτω μέρος του σώματος του Κέκροπος, στα κύματα από τα οποία ξεπροβάλλει το άρμα του θεού Ηλιου κ.α. Κυρίως όμως, το «αιγυπτιακό μπλε» εντοπίστηκε στην ένδυση της Διώνης και μάλιστα σε σημεία της μαρμάρινης επιφάνειας που οδηγούν στην εκτίμηση ότι το φόρεμα της θεότητας απεικόνιζε ανθρώπινες μορφές. Με τη βοήθεια της τεχνικής VIL, που ανέπτυξε ο ίδιος ο Βέρι και η οποία «υπογραμμίζει» τη συγκεκριμένη χρωστική ουσία με ένα ιδιαίτερο λευκό φως, ο συντηρητής πιστεύει ότι είδε στο φόρεμα ένα ζευγάρι ανθρώπινα πόδια σε στάση τρεξίματος, ένα χέρι, αλλά και ένα παπούτσι. Η χρήση του «αιγυπτιακού μπλε» έχει επιβεβαιωθεί επίσης και στον θριγκό του Παρθενώνα, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησε η Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, με επικεφαλής τη χημικό Ελένη Αγγελακοπούλου.
Σύμφωνα με τον συντηρητή Τζοβάνι Βέρι, το φόρεμα της Διώνης ήταν περίτεχνα διακοσμημένο. Απεικόνιζε ανθρώπινες μορφές, όπως το υπόδημα που φανερώθηκε με τη νέα τεχνική σάρωσης.
Υφάσματα διακοσμημένα τόσο έντονα, σημειώνει η έρευνα του Βέρι, εμφανίζονται και σε άλλες ελληνικές αρχαιότητες του 5ου π.Χ. αιώνα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα αττικό αγγείο που απεικονίζει τη θεά Δήμητρα να φοράει έναν παρόμοιο μανδύα και το οποίο βρίσκεται επίσης στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Βέρι και η ομάδα του μελέτησαν επίσης τις τεχνικές λάξευσης που χρησιμοποιήθηκαν στα Γλυπτά, συμπεραίνοντας ότι σε μεγάλο βαθμό επιλέγονταν ανάλογα με το ύφασμα που έπρεπε να αποδοθεί και με τη ζωγραφική παράσταση που αυτό με τη σειρά του θα απεικόνιζε.
Ενα ύφασμα με περίτεχνα σχέδια πιθανότατα παρέπεμπε σε κάποια θεότητα, όπως η Διώνη, η οποία έπρεπε να αναγνωρίζεται από μακριά, σημειώνει η μελέτη του Βέρι. Πέραν των συμβολισμών της διακόσμησης, ωστόσο, η ακριβής μέθοδος χρήσης των χρωμάτων παραμένει αρκετά άγνωστη. «Πιστεύω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να γνωρίζουμε πώς θα φαίνονταν στα αλήθεια, γιατί το να γνωρίζεις τις χρωστικές ουσίες δεν φτάνει», έλεγε ο Βέρι στον Guardian.