NonPaperNews - Για να μετέχεις στα γεγονότα

===================================================

Υποψήφιοι του ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές του 2023, από τον χώρο του Πολιτισμού, πέραν όσων έχουν ήδη ανακοινωθεί (Διγενή Σεμίνα, Ορκόπουλος Παύλος, Πάνου Θέμης, Τσακνής Διονύσης), θα είναι, σύμφωνα με σχετική ενημέρωση οι:
Βαρδαρός Λεωνίδας, σκηνοθέτης, στη Σάμο.
Γερασιμίδου Ελένη, ηθοποιός, στην Ανατολική Αττική.
Καφαντάρη Λίλα, ηθοποιός, στην Κορινθία.
Νικολαΐδου Εύα, δημοσιογράφος και συγγραφέας, στην Α' Θεσσαλονίκης.
Παπαζαχαριάκης Γιάννης, μουσικοσυνθέτης, στον Βόρειο Τομέα Αθήνας.
Παρασκευόπουλος Βασίλης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, μουσικός φιλαρμονικής ορχήστρας, στον Βόρειο Τομέα Αθήνας.
Σερίφης Βαγγέλης, μουσικός παραγωγός και εκπαιδευτικός, στον Δυτικό Τομέα Αθήνας.
Τζουμάκης Δημήτρης, ηθοποιός, στην Μαγνησία.
Τριανταφυλλίδης Κώστας, τραγουδιστής, στην Κοζάνη.

Με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο τιμόνι, η Τουρκία είναι και πάλι «ο άρρωστος της Ευρώπης», σημειώνει ο Τζον Μπόλτον.

Ο Τζον Μπόλτον πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ την περίοδο διακυβέρνησης από τον Ντόναλντ Τραμπ, απασφάλισε εναντίον του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύθηκε στη Wall Street Journal. Το άρθρο δημοσιεύθηκε λίγες ώρες πριν προσγειωθεί στις ΗΠΑ ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου κι αυτό έχει ιδιαίτερη αξία.

Με τίτλο «το εκλογικό μήνυμα του ΝΑΤΟ για τον Ερντογάν», ο Μπόλτον σημειώνει ότι «η συμμαχία οφείλει να θέσει την ένταξη της Άγκυρας στο επίκεντρο, αν ο Τούρκος πρόεδρος αναμειχθεί στις επερχόμενες εκλογές».

Αναφέρει στο άρθρο γνώμης ο Τζον Μπόλτον:

«Με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο τιμόνι, η Τουρκία είναι και πάλι «ο άρρωστος της Ευρώπης», αν και για λόγους διαφορετικούς από εκείνους που ενέπνευσαν το αρχικό επίθετο του 19ου αιώνα. Οι επιδόσεις του κ. Ερντογάν είναι σταθερά διχαστικές και επικίνδυνες. Οι πολεμοχαρείς περιφερειακές πολιτικές του υπήρξαν εξίσου επικίνδυνες, από την υπονόμευση βασικών στοιχείων του μετα-οθωμανικού κοσμικού συντάγματος της Τουρκίας μέχρι την επανειλημμένη υπονόμευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομικής σταθερότητας. Η Τουρκία είναι μέλος του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου, αλλά δεν συμπεριφέρεται ως σύμμαχος.

Υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια παρόμοιας συμπεριφοράς αυτή τη φορά. Ο κ. Ερντογάν και οι σύμμαχοί του κατηγορούν την αντιπολίτευση για απιστία στην Τουρκία και παρενοχλούν τα λίγα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης που έχουν απομείνει στη χώρα. Ο κ. Ερντογάν είναι πιθανό να συσσωρεύσει πρόσθετα μέτρα κατά των Κούρδων της Τουρκίας, όπως ο αποχαρακτηρισμός ενός από τα κυριότερα πολιτικά κόμματά της, και να συλλάβει οπαδούς του αντιφρονούντα κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν με ψευδείς κατηγορίες για τρομοκρατία.

Η Δύση μπορεί να αποτρέψει αυτό το αποτέλεσμα θέτοντας στο επίκεντρο της προσοχής τη διγλωσσία του κ. Ερντογάν, ενθαρρύνοντας την αυξημένη διεθνή παρακολούθηση και την αναφορά των μέσων ενημέρωσης στις τουρκικές εκλογές.

Το ΝΑΤΟ, ομοίως, μπορεί να καταστήσει σαφές ότι η αποτυχία της Τουρκίας να διεξάγει ελεύθερες και δίκαιες εκλογές θα είναι το τελικό έναυσμα για να αποφασιστεί αν θα ανακληθεί η συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. Ο ιδρυτικός χάρτης της συμμαχίας δεν προβλέπει αποπομπή ή αναστολή, αλλά η αρχή του διεθνούς δικαίου rebus sic stantibus-«όπως έχουν τα πράγματα τώρα»- παρέχει κάτι παραπάνω από επαρκή βάση για να το πράξει. Το διοικητικό όργανο του ΝΑΤΟ, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο, θα έχει την πλήρη εξουσία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της θεσμικής του ασφάλειας.

Καμία χώρα δεν δικαιούται να συμμετέχει στη συμμαχία και ο κ. Ερντογάν δεν συμπεριφέρεται ως σύμμαχος. Το χειρότερο παράπτωμά του τα τελευταία χρόνια ήταν η αγορά του εξελιγμένου ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400 τον Δεκέμβριο του 2017. Η απόφαση αυτή ήταν ασύμβατη με τα υφιστάμενα αμυντικά μέτρα του ΝΑΤΟ και έθεσε σε κίνδυνο την αμερικανική τεχνολογία Stealth F-35, απειλώντας έτσι την ασφάλεια των συμμάχων του ΝΑΤΟ και των εταίρων στη Μέση Ανατολή.

Ο πρόεδρος Τραμπ θα έπρεπε να είχε επιβάλει αμέσως αυστηρές κυρώσεις στο πλαίσιο του νόμου για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων, αλλά επικράτησε η συμπάθειά του για τον κ. Ερντογάν και τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Οι κυρώσεις δεν ανακοινώθηκαν μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου 2020 -αφού η Τουρκία είχε αποδεχθεί την παράδοση και είχε αρχίσει να δοκιμάζει τους S-400 και αφού ο κ. Τραμπ είχε χάσει την επανεκλογή του. Το Κογκρέσο απαγόρευσε στην Τουρκία την παραγωγή και τις πωλήσεις των F-35 το 2018-19, αλλά οι καθυστερήσεις του κ. Τραμπ στην έγκριση των κυρώσεων έστειλαν ανάμεικτα μηνύματα, ενθαρρύνοντας περαιτέρω την αδιαλλαξία του κ. Ερντογάν.

Άλλες πτυχές της εξωτερικής πολιτικής του κ. Ερντογάν είναι εξίσου προδοτικές. Διατηρεί «νέο-οθωμανικές» φιλοδοξίες για την ανάκτηση της επιρροής της Τουρκίας στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Αυτές οδήγησαν την προσπάθειά του να εγκαθιδρύσει την τουρκική ηγεμονία στη βόρεια Συρία εν μέσω του εμφυλίου πολέμου της χώρας.

Εκφραζόμενη κατά καιρούς με άμεσες απειλές για την εισαγωγή τουρκικών δυνάμεων εκεί όπου ήταν πιθανή η δυνητικά επικίνδυνη επαφή με τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η Άγκυρα έθεσε σε κίνδυνο τις αμερικανικές προσπάθειες να νικήσει το εδαφικό χαλιφάτο του ISIS, να αποτρέψει την αναζωπύρωσή του και να κρατήσει φυλακισμένους ισλαμιστές αιχμαλώτους στο εσωτερικό της Συρίας.

Κατά τη διάρκεια των μακροχρόνιων περιφερειακών πολέμων μετά την Αραβική Άνοιξη, ο κ. Ερντογάν εκβίασε την Ευρώπη επιτρέποντας τις προσφυγικές ροές μέσω της Τουρκίας προς τις γειτονικές χώρες, ενώ παράλληλα αναμίχθηκε στην αναρχία που επικρατεί σε ολόκληρη τη Συρία. Ο συνεπής ανταγωνισμός του προς το Ισραήλ αντανακλά ομοίως τα ευρύτερα ηγεμονικά του σχέδια στη Μέση Ανατολή.

Ενώ ο κ. Ερντογάν κέρδισε επαίνους για την παροχή μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2022, η κίνηση αυτή ήταν περισσότερο ένα διαφημιστικό κόλπο για να διαφημίσει το πρόγραμμα μη επανδρωμένων αεροσκαφών του και δεν θα πρέπει να επισκιάζει τις συνεχιζόμενες απειλές του αλλού. Ίσως η πιο ορατή από αυτές είναι το σχέδιό του να εμποδίσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εκβιάζοντας μέτρα για να βοηθήσει την αντικουρδική σταυροφορία του και να καταστείλει τη διαφωνία στο εσωτερικό της Τουρκίας και της τουρκικής διασποράς.

Αυτή η τραμπούκικη μεταχείριση των δύο υποψηφίων -η αποδοχή των οποίων υποστηρίζεται από ολόκληρη τη συμμαχία εκτός από την Ουγγαρία- είναι κλασική συμπεριφορά του Ερντογάν. Ο Λευκός Οίκος προφανώς εξαρτά τις πωλήσεις των F-16 στην Τουρκία από την υποστήριξη της προσχώρησης της Φινλανδίας και της Σουηδίας, αλλά η αντίθεση του Κογκρέσου στις πωλήσεις είναι έντονη, αντανακλώντας τη διάχυτη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ με την κωλυσιεργία της Τουρκίας.

Τούρκοι και ξένοι παρατηρητές συμφωνούν ότι ο κ. Ερντογάν θα ηττηθεί στις εκλογές, εάν η διαδικασία είναι ελεύθερη και δίκαιη και η αντιπολίτευση παραμείνει αρκετά ενωμένη ώστε να διεξάγει μια αποτελεσματική εκστρατεία. Θα του είναι πολύ πιο δύσκολο να υπονομεύσει την ψηφοφορία αν το ΝΑΤΟ επιστήσει τη διεθνή προσοχή στις προσπάθειές του με την απειλή της απέλασης. Και αν ο κ. Ερντογάν καταφέρει να κλέψει τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, το ΝΑΤΟ δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να αγνοεί τη ζημιά που έχει προκαλέσει στη συμμαχία και τα μέλη της.

Η σοβαρή εξέταση της αποπομπής της Τουρκίας ή της αναστολής της συμμετοχής της είναι προφανώς μια σοβαρή υπόθεση. Αλλά τα πράγματα θα γίνουν μόνο χειρότερα αν η συμμαχία δεν αντιμετωπίσει τη δηλητηριώδη συμπεριφορά του κ. Ερντογάν».