Τώρα, η αριστερά του παραλόγου, προσπαθεί να επιδείξει ένα καινούργιο πρόσωπο, καχύποπτο, που αναζητεί παντού εξωτερικούς εχθρούς, μετατρέποντας τους διαφωνούντες με την πολιτική της αυτόματα σε εχθρούς του έθνους, καταδικαστέους σε εσχάτη προδοσία και άλλα πολλά τραγελαφικά, αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνα για την δημοκρατική πορεία της χώρας.
Γιατί μπορεί μεν η αλαζονεία, το καβάλημα και η κιτς αντισυμβατικότητα να δίνουν τροφή στις επιθεωρήσεις -γιατί ποιος μπορεί να πάρει στα σοβαρά τους ψευτομάγκες, άνδρες και γυναίκες, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όταν το σκηνικό αρχίζει να ξεφεύγει από τα όρια του γελοίου, εστιάζοντας σε προσπάθειες φίμωσης των ΜΜΕ, δηλώσεις και κινήσεις ολοκληρωτικών καθεστώτων, στοχοποίηση των πολιτικών αντιπάλων ως εχθρών του κράτους, τότε η εκκολαπτόμενη ...πατριωτική αριστερά αρχίζει να θυμίζει χουντικά καθεστώτα που ασφαλώς και δεν ταιριάζουν με το δημοκρατικό πνεύμα των ελλήνων πολιτών.
Κι όλα αυτά ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία...
Το κουτόχορτο, κύριοι και κυρίες, το τρώει κανείς μία φορά, τη δεύτερη φορά βαρυστομαχιάζει και το φτύνει...